Zaterdag 14 oktober 2023:Vanmorgen was het zwaar bewolkt en vielen er regendruppels. Wij en de Duitsers die ook tegelijk met ons in Cabo Negro stonden zijn verder gegaan. Toen we bij de N16 aankwamen bleek daar snelheidscontrole te zijn, gelukkig was onze snelheid in orde en mochten we doorrijden. De N16 verder gevolgd via Al Hoceima naar Nador. Eerst door een droge kale vlakte, er groeide nagenoeg niks, geen wonder dat de mensen uit deze regio hun heil in het buitenland zoeken. Na Al Hoceima reed er opeens een vuilniswagen voor ons, langs de weg stonden hier en daar vuilcontainers en soms gewoon vuilniszakken. Het was de eerste vuilniswagen die we zagen. Het landschap veranderde ook: Een brede vlakke strook land tot aan zee. Akkertjes en groenten tuintjes, soms een groter veld. Vissershutten aan het strand.

Veel kleine huisjes, maar soms ook hele mooie huizen. Er wordt heel veel gebouwd in deze regio, grijs is de moderne veel gebruikte kleur voor de huizen.

Soms liepen er opeens veel wilde honden. Het landschap veranderde ook weer, een soort mergelrotsen waar we langs reden.

Ruim voor Nador begonnen wegwerkzaamheden, de N16 wordt een 4 baans weg en daar wordt dus op wisselende stukken aan gewerkt. De weg was hier en daar zo slecht dat ik dacht dat we vierkante wielen hadden. Om de paar honderd meter was er een omleidinkje. Op zeker moment was bij een groot deel van de weg de 1^e en 4^e baan al mooi geasfalteerd, de originele banen waren nog niet vernieuwd en lagen lager dan baan 1 en baan 4. Een rare situatie, zeker daar sommige auto’s al over die buitenbanen reden tot die banen dan opeens ophielden. Bij Nador ligt een grote Marjane supermarkt. We hadden brood nodig en water, tegelijk konden we daar lunchen. De ober van het restaurantje gaf een menukaart met Tajines, toen ik vroeg om brood en koffie, vroeg ie of we moesten ontbijten. De man uitgelegd dat we dat in Nederland ook lunch noemen. Hij serveerde ons omelet, brood, olijven en koffie. Weer even wennen: bij koffie hoort hier een flesje water. Toen we vertrokken werden we door de ober bedankt voor ons bezoek en wenste hij ons goede reis. Toeristen geen dagelijkse kost zeker? Toen we verder reden waren er onderweg een aantal verzamelplekken voor olijven, hier en daar lagen grote hopen olijven en ook volle zakken. Er was ook weer ergens een snelheidscontrole door de politie. We vonden Camping Riad Ocean View in El Berkanyine makkelijk, hoewel het terrein ergens buitenaf ligt. Daar aangekomen was de poort dicht. Er hing een nummer dat gebeld kon worden, dus dat maar gedaan. De man kwam onmiddellijk aangereden en opende de poort. We staan nu bij de olijfbomen naast het erwtenveld. Het is eigenlijk een mini boerderij met logeerkamers en sanitair voor kampeerders. Op het grasveld kampeert een Marokkaans stelletje met een tent.

Zondag 15 oktober 2023:Vannacht hoorden we voor het eerst in Marokko weer blaffende honden. Verder hee lerg stil vannacht. Vanmorgen scheen de zon weer aan een wolkenloze hemel. We zijn naar de zee gewandeld, geklauterd eigenlijk langs prikkelstruiken en zand met veel stenen. Op de weinige bloeiende struiken zaten veel vlinders, er vlogen zowiezo veel vlinders. Er is weinig strand, we stonden hoog boven de zee op rotsen. Je kunt ook niet ver lopen langs de kust, er zijn veel kloven, dus je loopt je snel vast. We zagen wat duikers in de zee, personen met fel gekleurde flippers en plastic flessen drijvend als oriëntatiepunt? Geen idee waarop ze doken. Weer terug naar de camper en na de lunch per fiets naar een klein haventje een stukje verder. Niet echt een haventje, maar een verwaarloosd, verlaten gebouw waarbij enkele vissersboten lagen. 2 vissers werkten aan hun netten. Ze wilden wel op de foto. Het haventje ligt veel lager dan de huizen en camping, dat werd een heel eind omhooglopen met de fiets. Het Marokkaans stel is weer vertrokken, ze kwamen uit Oujda, stad nog verder naar het oosten. De dame was daar arts. Op de camping worden de olijven geoogst, de olijven gaan naar een oliemolen om er olijfolie van te maken, ze zijn niet voor gewone consumptie. Het terrein is verschrikkelijk zanderig, ook in de camper zand overal en Bubbles is inmiddels een soort zandbal, ze ligt graag in al dat losse zand. Douchen hier was wel een avontuur, ze pompen zelf water op, weinig waterdruk dus, helaas wilde het water ook niet echt door de douchekop, wel door de kraan naar beneden. Enige creativiteit vereist dus, maar het water was heerlijk warm en het sanitair is super schoon.

En dan vanavond in het donker van een muurtje gevallen, bij een toiletbezoek de bocht terug te ruim gelopen blijkbaar. Zere knie-en, gekwetste ribben en een grote teen die aan de buitenkant helemaal open ligt. Gelukkig niks gebroken, en gelukkig heb ik de nodige verbandmiddelen bij.