Lac Tislit
Woensdag 18 oktober 2023: Gisteravond heerlijk gegeten in het restaurant bij onze overnachtingsplaats, het restaurant had best veel eters, we hadden nog even een gezellig praatje met een Nieuw-Zeelandse dame. Zij maakte een 3 weekse tour door Marokko met een tiental andere dames. Ze was heel enthousiast. Na een rustige nacht vanmorgen vertrokken naar het Lac de Tislit. We wilden eigenlijk nog een nachtje in Midelt blijven, maar er wordt slechter weer voorspeld en lac de Tislit ligt koel en hoog in de bergen. Dus beter een bezoekje bij beter weer.
Midelt en de verre omgeving is bekend vanwege fruitteelt, er zijn dan ook grote fruittelers, waterirrigatie is wel nodig, anders groeit er niks op de kale vlakten. Er zijn ook vaak kunstmatige waterbassins en men pompt het water vaak zelf op, er zijn altijd zonnepanelen aanwezig voor elektra opwekking.. De arbeiders wonen heel bescheiden, soms de eigenaren van het fruitbedrijf ook.
Onderweg zien we een paar kleine schooltjes, altijd kleurig geschilderd. Helaas zien we geen schoolkinderen; er is een enorm leraren tekort op het Marokkaanse platteland.
We missen ergens een afslag en rijden een col over, 2070 meter hoog en gelijk zijn de kale vlakten verdwenen en staan er veel bomen. Op de col staat een bestelautootje met een koffiemachine in het laadruim, je kunt er dus koffie kopen. We zagen dit soort koffieverkopers al eerder. Toen we beneden in het dorp aankwamen ontdekten we dat we fout zaten, dus keren en terug, nogmaals de col over.
Weer terug op de goede weg kwamen we 6 Belgische motorrijders tegen. We hebben onderweg meerdere groepen motorrijders gezien. In dit gebied zijn er nog heel veel ezels en muilezels voor personen- en goederenvervoer.
Heel weinig dorpen onderweg, wel overal verspreid huisjes en boerderijtjes. In de dalen waar ooit water stroomt zijn ook veel kleine groene akkertjes, net wat groter als een mooi volkstuintje. En dan rijden we in Aghbala opeens midden in de weekmarkt; overal mensen, busjes, taxi’s en vrachtwagentjes. Schapen worden op het dak geladen en zo vervoerd. De stad is een enorm mierennest met overal stalletjes die alles wat je kunt bedenken verkopen. Ook het sociale deel wordt niet vergeten, overal staan groepjes pratende mensen, vooral mannen en kinderen en men gaat maar moeizaam opzij voor verkeer. Uiteindelijk rijden we het stadje uit en beginnen we aan een bergrit met heel veel bochten en klimwerk. Onderweg hier en daar wat stromend water in een rivier en een enkele groene oase. Waar mogelijk veel fruitteelt ook hier. Ruim na de middag komen we aan bij het meer: Lac Tislit. Er is geen camping, maar iets dat Auberge heet, je kunt er logeren, kamperen en zo nodig eten. Het is niet echt een camping, zijn geen voorzieningen, maar je staat prachtig aan het meer. De eigenaresse van de Auberge, Malika, is een erg behulpzaam en lief mens, berbervrouwtje. Ze trakteert ons onmiddellijk op Koffie, desgewenst thee. Een verblijf op haar terrein kost 80 dirham. Haar man werkt en woont in Meknes, hij heeft ook daar een vrouw. Soms komt ie terug naar de Auberge. Ze heeft 2 zonen, maar de een woont in Roemenië en de ander in Casablanca. Er stond toen we aankwamen een mooie grote Bedouïnentent, maar die werd toen wij er net waren, opeens door een aantal mannen afgebroken en meegenomen. Malika en een andere vrouw krijsten en protesteerden, maar de tent verdween. Volgens Malika “lenen” een stel rijken de tent om een driedaags trouwfeest te vieren, tegen haar zin en zonder vergoeding; een berbervrouw staat erg laag in rangorde. Er staat een hele harde koude wind bij het meer, het is er fris ondanks dat de zon schijnt. Je hoort veel geluid van de weg, mede door omliggende bergen. Er komen heel veel motoren en rally auto’s voorbij. Tegen de avond verschenen er nog 2 jeeps en een Duits volkswagenbusje. Om 19.00 is het donker en rijdt er geen verkeer meer over de weg.
Reacties
Reacties
Leuk verhaal! ?
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}