Maandag 30 oktober 2023: Vanmorgen op tijd vertrokken in Zagora, bestemming Foum Zguid. Eigenlijk wilden we naar het zuidelijker gelegen woestijndorp Mhamid rijden, maar er worden zandstormen voorspeld. We zitten niet te wachten op een zandstorm, we vinden nu nog steeds zand van de zandstorm waar we in terecht kwamen in 2014. Het woestijnzand is een soort poeder wat overal doorheen gaat en in kruipt.

We passeren eerst het vliegveld van Zagora, de weg erheen heeft aan weerskanten struiken die door de gemeente regelmatig voorzien worden van water. Iets verder langs de N12 liggen 2 grote complexen met gebouwen, eentje lijkt een nieuwe leger kazerne, de volgende lijkt een gevangenis. Het leger verbleef altijd in een complex in het centrum, het was inderdaad erg rustig daar.

Onderweg een droog en dor landschap, woestijn. Toch wonen er hier en daar mensen en zijn er dorpjes. Er zijn waterbekkens, men pompt zelf water op om de bekkens te vullen. In de buurt van waterbekkens zijn vaak ook groene veldjes met gewassen te vinden, ook is er dan vaak een soort druppelsysteem van dunne slangen. Soms blijkbaar alles zonder succes en liggen er veel slangetjes, maar groeit er niks.

Er zijn ook oases in de verte, daar is wat meer groen, maar er is al jaren geen regen van betekenis meer gevallen.

We zien een enorme kudde geiten met herder, in de verte zien we ook een paar tenten. Een herder heeft ooit verteld dat ie wekenlang bij zijn kudde blijft, ook al is dat ver van huis.

Opeens zien we een grote kudde dromedarissen , later nog een kudde dromedarissen waar we voor moeten stoppen omdat een aantal dromedarissen de weg oversteekt.

Het is niet druk op de weg, maar soms is er toch een tegenligger of een brommer die we passeren. Een zandweg naar een dorp wordt gemarkeerd met autobanden, zo vindt je het juiste pad, zeker wat lastig na een zandstorm.

We rijden een stuk door de steenwoestijn en daar groeit helemaal niks.

Foum Zguid is een oase, maar ook hier geen water en veel dode palmbomen. Het dorp is ook een centrum voor 4x4 avonturiers op weg naar of komend van de woestijnpistes. Er zijn 2 restaurantjes van betekenis en die zaten net na de middag vol met Europeanen, vooral Fransen op begeleide woestijntrip. Net buiten het centrum ligt de camping van onze keuze. Als we aankomen is er helemaal niemand, dus we gaan maar op een plekje staan en installeren ons. Even later verschijnt een jongen die zegt dat het camping beheer vanmiddag terugkomt van….? Dan kunnen we registreren. Inmiddels is het donker en staan we met vijf, maar nog steeds geen campingbeheer.

We hebben gezellig gekletst met een door de wereld trekkend Duits echtpaar, zij zijn geboren en wonen in de buurt van de grens met Limburg.

Dinsdag 31 oktober 2023:Gisteravond was opeens wel de campingpoort dicht, we bleken inmiddels met 7 voertuigen op de camping te staan. De douche gaf lauwwarm water, bij inspectie stond de boiler niet op max, dat hebben we even veranderd. Goed geslapen, het was best stil, geen blaffende honden alleen een haan in de verte toen het licht werd. Het wordt hier heel snellicht, om 7.00 uur nog erg donker, om 08.00 helder dag. Om 08.00 verscheen opeens een jongen met 2 broden per camper, als service, maar nog steeds geen campingbeheer. De poort ging open en we vonden een man bij wie we de overnachting konden betalen. Vervolgens vertrokken richting Tata.

Weer ging de rit door enorm droog landschap en heuvels, soms weer steenwoestijn. Klinkt saai, maar toch verandert het landschap steeds als je er echt rijdt. We ontmoeten weer een mega kudde geiten en later dromedarissen met hun herder. En dan in de buurt van Tissint opeens water, stromend water. Een reden om uit te stappen en een foto te maken. Tissint zelf is een dorp met vooral lintbebouwing. Als wij er rijden is het op straat heel druk met schooljeugd, zittend langs de weg of lopend op weg naar school. Meteen na het dorp rijden we langs een enorme kloof waarin water hoort te stromen, helaas geen druppel water, maar wel een indrukwekkende creatie van de natuur. Tegen het middaguur bereiken we Tata, een stoffige woestijnstad met een hele mooie camping, met de mooie naam “Le Palmier” Het is er niet druk al wordt er een reisgroep verwacht. We vinden een fraaie plek met veel schaduw, hard nodig bij 34 graden overdag. Er staan 4 Nederlanders, zij blijken de restanten van een groep die door corona hun camper heeft moeten achterlaten in 2020. Zij maken nu vrijwillig op privébasis samen met de reisleider van toen op hun gemakje de afgebroken reis van toen af.

Woensdag 1 november 2023:Vannacht weer een blafconcert van wilde honden en tegen de ochtend een minaret die de dag wel erg vroeg wil starten, het is nog donker.

We hadden voor het ontbijt 2 stokbroden besteld bij de camping, en we kregen heerlijke stokbroden. Vanmorgen de schoenen van Thieu naar de schoenmaker gebracht om losgeraakte naden te herstellen. Prijsopgave voor 4 met de hand te herstellen naden 2,5 euro. Zeker meer dan een half uur werk. Vanavond de schoenen opgehaald en 100 % fooi gegeven. Verwennerij, maar de man moet toch ook eten.

Vanmiddag naar een plek 2,5 km hier vandaan gefietst, in de Palmeraie(Palmenbos met akkertjes), Er zou een waterverdeelpunt zijn, een plek waar het beshikbare water verdeeld werd onder de gezinnen. Het verdeelpunt heet “Horloge”. Sinds enkele jaren is het verdeelpunt buiten bedrijf. Al wat we vonden was een kanaaltje met snelstromend water en stomend water in een irrigatie kanaal in het palmenbos. Later ontdekten we dat er waarschijnlijk een winkeltje in de buurt is dat een sleutel heeft van de ruimte bij het “Horloge”.

We bereikten de Palmeraie via een weg die door een rivierbedding liep, als er echt een keer water komt, kun je daar niet doorheen. In het palmenbos zijn wat smalle paden, op de meeste paden kan geen auto rijden; te smal. Er ligt een groot waterreservoir met een moskee in aanbouw. Er is ook een grote begraafplaats zonder echt duidelijke graven, maar heuveltjes met een soort rechtopstaande lei als herkenningspunt. Het palmenbos is een wirwar van weggetjes tussen akkertjes door. Heel mooie omgeving om doorheen te fietsen of wandelen.

Tegen de avond kwamen 2 jongetjes uit de buurt de dorre en afgezaagde takken van de palmbomen ophalen. Ze gebruiken die thuis om de broodoven te stoken. De familie van de jongens blij en de camping is zijn tuinafval kwijt.

Donderdag 2 november 2023:Elke morgen om 5 uur wordt iedereen gewekt door de moskee, een half uur later doet ie dat nog eens dunnetjes over. Dat is het nadeel van een camping naast een moskee. Wat kruiden in het dorp gekocht en een rondje gefietst. Ten zuiden van de stad stroomt er wat water door de rivier. Er was in de buurt een demonstratie van leraren voor meer salaris. De bergruimte van de camper opgeruimd en gereorganiseerd, na eerst veel zand eruit geveegd te hebben. Ook Bubbles was toe aan een kambeurt, ze rolt aldoor in het zand, ze lijkt meer op een wandelende zandbal. Rustig dagje dus, zelfs windstil tot vanavond.