Maandag 13 november 2013: De weg van Ounagha naar Marrakecht leidt maar door enkele dorpen, verder een vrij vlak kaal en droog landschap. Er zijn hier en daar wel plantages met een eigen irrigatiesysteem, ze pompen zelf water op. De meeste plantages bestaan uit olijfbomen. Iemand vertelde ons dat men bomen plant om te proberen de oprukkende woestijn tegen te houden. We moesten tanken en zijn gestopt bij een tankstation waar aangegeven stond dat je met bankkaart kon betalen, maar de werkelijkheid was toch anders, het pinkastje was kapot en de betaling moest dus contant. Bij Chichaoua was de autoweg oprit richting Marrakech afgesloten, we werden dus richting Agadir gestuurd. Wij niet blij, maar aan het eind van de oprit stond een mannetje dat ons door de ruimte van een weggehaald stuk geleiderail in de middenberm de andere baan opstuurde, legaal keren op de tolweg ofzo.

Iets na het middaguur arriveerden we in Marrakech, hectisch verkeer als altijd, dus li-baan houden en rustig meegaan met de flow. Re-baan vermijden, want die wordt gebruikt voor alles behalve gewoon rijden. We bereikten zonder probleem de grote Parkeerplaats achter de Koutoubia moskee. Achteraan op die bewaakte en betaalde parkeerplaats is ruimte voor campers en je mag er gewoon overnachten, kunt zelfs aansluiten op elektra. De parkeerplaats ligt tussen 2 parken en het camperdeel achter een kerkhof. Moet toch voldoende zijn voor een rustige nacht, zeker nu de Koutoubia door beschadiging van de aardbeving geen geluid produceert( lees: 5xdaags oproept tot gebed).

We zijn na parkeren onmiddellijk naar het Djemaa el Fna plein gegaan om te lunchen op een terrasje. Binnen een half uur was de meerderheid van mobiele handelaren al voorbij geweest om hun waren aan te bieden. We moesten nee zeggen tegen: zonnebrillen, cigaretten(je kunt ze nog steeds per stuk kopen), 2xparfum,2x broekriemen, telefoonhouders, zakdoekjes, schriften, horloges, wierook staafjes, telefoon oortjes, en een bedelende Afrikaanse.mevrouw.

Na de lunch heeft een schoenpoetser, ja ze bestaan nog, Thieu’s schoenen gepoetst. Eerst onderhandeld over de poetsprijs natuurlijk. 2 euro werd de afspraak en de schoenen werden netjes gepoetst. Maar toen de poetsbeurt klaar was wilde de man 2 euro per schoen. Nee, zeker niet. Ja maar de afspraak was dat de poetsbeurt 3 euro zou kosten zei de man toen. Nou nee, hij kreeg 2 euro en dat was dat. Man boos achtergelaten.

Het is erg druk in Marrakech, heel veel toeristen en in de avond lijkt het wel alsof de halve wereld door de stad drentelt. Na zonsondergang is de rand van het plein en de hoofdstraat gevuld met allerlei straatverkopers die hun waren op straat uitstallen. Er zitten veel vrouwen en kinderen die zelfgebakken macaronnetjes verkopen, de “koekjes” zijn altijd heel erg lekker, dus we hebben er onmiddellijk wat gekocht van een klein meisje. Ze keek ook serieus of het betaalde bedrag wel klopte.

Dinsdag 14 november 2023:Rond 23.00 was de parkeerplaats nagenoeg leeg, wat nachtwerkers komen dan wel parkeren, maar daarna was het heel rustig. De nacht was erg warm, maar we hebben toch goed geslapen.

Er logeert hier ook een Marokkaans echtpaar in een soort bestelauto. Er liggen 2 dekens over om het licht buiten te houden. De man heeft er een keukentje in gemaakt, maar ze slapen wel om beurten. Blijkbaar wat weinig ruimte voor 2 slapers. Ze wonen in een stad in het noorden van Marokko en bezoeken nu een paar dagen Marrakech.

We hebben zelf een deel van de morgen en later een deel van de middag door de souk geslenterd.

In de avond zijn we gaan eten in een van de popup restaurantjes op het plein. Het is overdag 30 graden, dus in de avond nog warm genoeg om buiten of op een dakterras te eten. Bij elk popup restaurantje wordt je aangesproken door medewerkers die je behoorlijk opdringerig hun restaurantje in willen praten, soms zelfs trekken. Het menu is niet bijzonder, maar het eten smaakt wel en er is best veel keuze. We kwamen aan een van de lange tafels terecht naast een Schots echtpaar. Onder het eten dus een gezellige babbel. Ook deze schotten ondervonden veel hinder van de Brexit en de bijbehorende verblijfslimieten in EU-landen. Ze zijn nu een weekje in Marokko omdat ze anders de toegestane verblijfstijd in Spanje overschrijden. Ze hebben een huis bij Alicante.

Aan een tafel achter ons zaten een paar kinderen die dankbaar alle etensresten van anderen in hoog tempo opaten, alsof ze bang waren dat iemand hun dat eten zou afnemen. Het personeel liet hen begaan.

In de Souk een leuke leren handtas gevonden die ik wel wilde kopen, maar niet voor de prijs die ze vroegen. Onderhandelen hielp niet genoeg naar mijn zin en we zijn vertrokken. Een eind verder haalde de man ons in en wilde opnieuw praten; uiteindelijk bereikten we overeenstemming, voor het bedrag dat ik wilde betalen, Ze geven echter nooit op en bij het betalen wilde hij toch 50 cent meer hebben. Maar zo werkt dat niet.

Er wordt door de verkopers altijd gevraagd uit welk land je komt en vervolgens kennen ze er ook wat namen van steden, hebben er vrienden. We roepen al jaren dat we uit Ijsland komen, meestal worden we dan welkom geheten in Marokko en dat is het dan, maar deze keer was er eentje die had daar heel veel vrienden, het was een mooi land. Toen we zeiden dat er een vulkaanuitbarsting aanstaande was, was de conversatie voorbij.

Op de parkeerplaats hebben we Duitse buren, het is hun eerste reis Marokko; ze maken een tour langs de koningssteden. Tijdens een stadsbezoekpauze hebben we gezellig in de schaduw op een stoepje ervaringen uitgewisseld.

Woensdag 15 november 2023:Vanmorgen hebben we door de echte oude medina geslenterd en zijn even door de joodse souk en een stukje wijk gelopen. Dan blijkt er toch heel wat schade aan heel oude slechte gebouwen te zijn ontstaan door de aardbeving in september. Ook in het centrum was wel wat schade, maar overal is alles opgeruimd en waar nodig wordt gestut; ondersteuning met stevige balken.

Vanmiddag kwamen er opeens 9 campers de parkeerplaats op; een Belgische reisgroep die sinds eergisteren in Marokko is en een rondreis van een maand maakt.

Het Marokkaanse echtpaar is vertrokken en ook de Duitsers zijn verder gegaan.

Vanmiddag hebben we in de schaduw rust genomen, het is toch wel erg warm. Vanavond dan gaan eten op het dakterras van een restaurant. Onder het eten een prachtig overzicht over een groot deel van het plein. Een geweldig uitzicht op de rukte op het plein, net een mierennest.

Op de weg terug naar de parkeerplaats passeren we ook weer allerlei straatverkoop en arme oude vrouwen die papieren zakdoekjes per pakje te koop aanbieden.

Donderdag 16 november 2023:Gisteravond en vannacht ziek geworden: keelpijn, hoesten, misselijk, beroerd. Slecht geslapen en als toetje begon de moskee om 5 uur te jengelen en herhaalde het deuntje tot 6 uur, alsof de naald bleef hangen op de plaat. We zijn om boodschappen naar een grote Carrefour gereden. Betaald parkeren, maar tegen inruil van de aankoopbon boodschappen bij de klantenservice kreeg je een uitrijkaartje. Het meisje bij de klantenservice sprak geen Frans, wel Engels. Heel bijzonder in Marokko. Ze verontschuldigde zich dat ze geen frans sprak, maar we hebben haar verteld dat we dat geen probleem vinden. Vervolgens 11 km door buitenwijken van Marrakech naar de camping gereden. Ook hier onderweg veel dode palmbomen en nieuwbouw. Rondom de camping is het ook een chaos door nieuwbouw. De camping is mooi als altijd en voor de tijd van het jaar best goed bezocht. Het was ruim 30 graden dus we hebben heel de middag in de schaduw gelegen. Vanavond om 20 uur onder de wol en morgen verder naar het noorden.