Via Mohammedia naar Asilah
Vrijdag 17 november 2023:Vannacht best goed geslapen en vanmorgen zijn we vertrokken richting Mohammedia. 12 uur slaap doet een mens goed. We hebben de autoweg naar het noorden genomen. Hier en daar loopt er toch een wandelaar langs de weg en hoewel het tolweg is reed er ook een brommer. Vanaf Ben Guerir zien we ingezaaide velden, wachtend op de regen, vanaf Settat wordt de omgeving groener, het regent daar ook af en toe. Net voor Casablanca zien we in een weiland een grote kolonie ooievaars, de eerste die we dit jaar in Marokko zien. De sloppenwijken bij Casablanca zijn er ook nog steeds, schrijnend om te zien. En dan gaat het bijna mis, een pickupje geladen met gras is ons voorbij gestoven en staat een paar kilometer verder net na een afslag stil op de autoweg. We schrikken en moeten vol in de remmen. We kunnen niet links of rechts, te veel verkeer. Net op tijd staan we stil.(zucht) gelukkig stopt ook het verkeer achter ons op tijd, al zijn Marokkanen bedrevener in het vinden van de claxon. Een enorm toeterconcert en hevige gebaren zijn ons deel. De man in het pickupje besluit dan op zijn gemak om maar de vluchtstrook op te sukkelen. Zonder verdere incidenten bereiken we camping Ocean Bleu. Een matig onderhouden camping met lief beheer meteen aan de zee. De camping heeft een redelijke bezetting, veel bijzondere figuren in oude campers en veel bagage voor een langdurig verblijf. Helaas hangt er een hardnekkige zeemist en wordt het niet warmer dan 17 graden. Ondanks het frisse weer start het Marokkaanse buitenleven om 17.00 gewoon op. Snoep en drankstalletjes langs de boulevard gaan open en waar terrasjes zijn verschijnen bezoekers gehuld in winterjas.
Tegen de avond arriveert er een grote wagen met reizigers van een Engelse organisatie. Tentjes worden opgezet, er wordt een keukenfaciliteit opgebouwd en een maal gemaakt voor de hele groep. De groepbestaat uit meer dan 20 deelnemers, ze maken in 42 weken een reis vanuit Fez, via Kaapstad naar Cairo. Er zullen maar zes deelnemers de hele reis uitzitten, de meerderheid stapt eerder uit, zoals een studente uit Groningen, ze gaat mee tot Accra.
Inmiddels hoorden we dat de machtiging voor de verkiezingen nu definitief geregeld is. We waren sinds half september bezig die machtiging via de gemeente te regelen, maar dat bleek een hele klus.
Tegen de avond verscheen ook nog een Duits echtpaar dat we hadden leren kennen op de Koutoubia parkeerplaats in Marrakech.
Zaterdag 18 november 2023:We worden wakker in een koude mistige wereld, we twijfelen even of we verder moeten reizen, als ik terugkom van de douche schijnt de zon en is de temperatuur wat gestegen. 30 graden overdag is verleden tijd. We blijven. We hebben langs de kust gewandeld, nu is er goed zicht. Veel mensen komen schelpdieren zoeken of gaan vissen. Anderen komen gewoon aan de kant zitten en kijken naar de zee. Sommige families brengen voedsel en tuinmeubels mee om bij de zee te eten. Het restaurant bij de camping heeft veel gasten die al thee drinkend genieten van de zee. De kust hier is nogal gevarieerd: een stukje zand, veel rotsen en ook een hoge rots die boven de zee uittorent. We genieten van de zon en tegen de avond komen er opeens 2 Duitse reisgroepen de camping oprijden. Het is gelijk heel druk op de camping want de Afrika groep is er ook nog. We hebben na het avondeten gezellig geborreld met het Duitse stel. We gaan morgen beiden verder naar het noorden. Afspraak we zoeken dezelfde camping op.
Zondag 19 november 2023:Ook vandaag worden we in een mistige wereld wakker, maar die lost al snel op. Inmiddels is ook Thieu verkouden. Na het ontbijt vertrekken we naar het noorden. Hoe noordelijker we komen hoe groener de wereld. De akkers zijn bewerkt en er groeit van alles. Er zijn grote bananenplantages. Er zijn grazende koeien en runderen, kortom het landschap begint op Nederland te lijken, er zijn zelfs enorme kassencomplexen. Plastic kassen, dat wel. De autoweg blijft interessant. Er staan inmiddels betonnen schuttingen langs een groot deel van de weg. Toch wandelen en fietsen er nog mensen langs de weg, een enkele bromfiets zagen we ook en als het past klimmen ze over de schutting om over te steken of groen te plukken in de middenberm. De straatverkoop die we in de beginjaren van de autoweg zagen, hebben we nu niet gezien.
Opeens reden we door Rabat, een afslag gemist? Gelukkig is er op zondag weinig verkeer in Rabat en Salé, dus we bereikten zonder veel problemen weer de tolweg.
Tegen twee-en bereikten we de camping in Asilah, die was tot onze verrassing erg goed bezet. Wij kregen een plek en hebben er gelijk een gereserveerd voor het Duitse stel, die brachten eerst een bezoek aan Rabat. De man van de camping gaf me een stoel die bijna uit elkaar viel. Als ik die op een plek zette dan kwam de reservering goed. Toen het Duitse stel vanavond arriveerde hadden ze inderdaad het allerlaatste plekje omdat dat voor hen bewaard was.
We hebben een rondje boulevard en door het stadje gelopen en toen was de dag om. Toen de zon onder ging was het gelijk koud.
Maandag 20 november 2023:Er staan op deze camping hele leuke mensen, divers maar allemaal praatgraag. Heel gezellig zo. Onze buurman is een Belg van 82, hij is net aangekomen, wil rustig aan deze winter een rondreis maken en vervolgens per ferry naar Italie. Hij heeft een vrij jonge camper die nog garantie heeft. Er zijn problemen met de katalysator. Hij heeft wat moeite om iets geregeld te krijgen met het bedrijf dat garantie moet nakomen. Voorlopig zal hij nog wel even in Asilah staan. Er is ook een medelander, die is nog maar net in Marokko en op weg naar het zuiden. Vanmorgen stond er opeens een ambulance op de camping en heeft een fransman meegenomen. Vanmiddag hoorden we dat de man al geopereerd is aan een breuk. We hebben de camper gepoetst en gereorganiseerd want morgen willen we de ferry nemen naar Spanje.
Vanmiddag gaan douchen, de douches op deze eenvoudige camping zijn eveneens eenvoudig. Een ruimte met 4 hokjes met een gordijn, dat zijn de douches, heren en damesdouches zijn wel gescheiden natuurlijk. Ik stond me aan te kleden toen een man de buitendeur open deed om ook te komen douchen. Hij deed snel de deur weer dicht toen ie mij zag. Bleek ik in de mannendouche gedoucht te hebben.
Vanavond met een drankje afscheid genomen van het Duitse stel, zij blijven nog een dagje om dan woensdag de ferry naar Algeciras te nemen.
Reacties
Reacties
Zo ,Martine en Thieu,
Dat was weer een best enerverende reis om na een aantal jaren door Marokko te reizen en hoe hebben jullie het zelf ervaren ?/ Veel veranderd ? in ontwikkeling of vooruitgang ? Nu Geert hier de verkiezingen gewonnen heeft zijn ze misschien wat minder tolerant naar Nederlanders ! Maar jullie zijn nu alweer in europa. dus kun je dat niet meer merken. Hopelijk heeft het aan jullie wens voldaan. En wij hebben er een beetje van mee kunnen genieten ! bedankt .......
Nog een goede reis naar huis, Salut Paul
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}